Του Αρχιμανδρίτη Αθανασίου Μισσού
Οι τελευταίες εξελίξεις που ενεμφανίσθησαν εν είδει κεραυνού εν αιθρία στον αχανή κυκεώνα της πανταχόθεν χειμαζομένης Ελληνικής καθεστηκυίας τάξης ώπλισαν και πάλιν την χοϊκή μου χείρα να ανακράξω φωνή αγωνίας και ποιμαντικής ανησυχίας για το χριστεπώνυμο πλήρωμα της Κιβωτού μας.
Μετά λύπης παρέμεινα παθητικός ακροατής των τελευταίων νομοσχεδίων που μάλλον μήνες τώρα κατειργάζετο η «ευνομούμενη» μας Πολιτεία δια των αντιπροσώπων βουλευτών μας.
Όμως ο παλμός εκατοντάδων υγιών νέων δεν μου επέτρεψε να τηρήσω την σιγήν ιχθύος, ως άλλοι ποιμένες και έλαβα αφορμή να μοιραστώ μαζί σας κάποιες σκέψεις κατοχυρωμένες και συμμορφούμενες με την Αγία Γραφή και την Αγιοπατερική μας παράδοση.
Ενθυμούμαι αρχικώς την κλιμακωτή ιεράρχηση των σεξουαλικών παρεκκλίσεων του διαχρονικού σκεύους εκλογής του Παντοδυνάμου Θεού, του Θειοτάτου Παύλου που επισημαίνει « ούτε πόρνοι, ούτε μοιχοί, ούτε μαλακοί, ούτε αρσενοκοίται…. Βασιλείαν του Θεού κληρονομήσουσιν » .
Τελευταίως θέτει τους ομοφυλόφιλους για να καταδείξει το μέγεθος της παραφροσύνης και της πτωτικής τους κατάστασης. Δεν παραλείπει δε και το αυτό να παραγγείλει στον Τιμόθεο πως δηλαδή οι αρσενοκοίτες αντίκεινται προς το Ευαγγέλιο της Δόξης του Μακαρίου Θεού.
Και μάλιστα η νύξη του γίνεται και Τρίτη φορά διαμηνύοντας στην προς Ρωμαίους Επιστολή « αι τε γαρ θήλειαι αυτών μετήλλαξαν την φυσικήν χρήσιν εις την παρά φύσιν, ομοίως τε και οι άρρενες…. ».
Πως μπορεί λοιπόν να σιωπήσει η λευιτική μου καρδιά όταν ο Απόστολος των Εθνών χύμα καυτηριάζει ήδη από την εποχή εκείνη τέτοιες συμπεριφορές που ήταν ταμπού και « αισχρόν εστί και λέγει » για τις συνθήκες της τότε κοινωνίας ;
Μάλιστα ο Θεός στην Γένεση δείχνει πόσο αποστρέφεται την στρέβλωση της ερωτικής μας έκφρασης με την καταδίκη των Σοδόμων.
Ομοίως και το Λευιτικόν ονομάζει « βδέλυγμα » τα παρά φύσιν. Έπειτα και το Δευτερονόμιον διατυπώνει τέλεια και λακωνικά « ουκ έσται σκεύη ανδρός επί γυναικί, ουδέ μη ενδύσηται ανήρ στολήν γυναικείαν, ότι βδέλυγμα Κυρίω τω Θεώ σου εστίν πας ποιών ταύτα ».
Έρχομαι τώρα στην Ιερά Παράδοση του Γένους μας. Και ερωτώ : Πότε κύριοι είχαμε στην Παράδοση μας τέτοιες ανησυχίες ; Πόση σήψη επήλθε τους τελευταίους χρόνους και ποιοι την εξέθρεψαν ;
Ήταν η κοινωνία μας έτοιμη για νομοθετήματα τέτοια ή όλα ελύθησαν και απέμεινε η μέριμνα για « δικαίωση » των ομοφυλοφίλων ; Σε ποια ένοχα lobbies κύψατε τον αυχένα προεκλογικώς και τώρα έπρεπε να τηρήσετε τον « λόγον » σας με θέρμη και « αντρικό » φρόνημα ;
« Αιδώς Αργείοι ! » αναφωνεί ο Όμηρος δια στόματος Αίαντα, φράση που στα πρόσωπα σας βρίσκει ακριβέστατοι χρήση.
Ώρες ώρες θαυμάζω την ψυχοσύνθεση σας, αφού οι κινήσεις σας είναι τόσο εκτός Ελληνικής πραγματικότητας, που μου ξυπνάτε στην ανάμνηση μου τους ήρωες ξενόγλωσσων κόμικς !!!
Ίσως ο αέρας της Βουλής εμέθυσε της συνειδήσεις σας και επόρωσε τις διάνοιες σας.
Φυσικά δεν ψέγουμε το πρόσωπον αλλά την αμαρτίαν. Το πρόσωπο είναι ιερό και χρέος μας παραμένει η διακονία του. Σε καμία όμως περίπτωση δεν επιτρέπεται η αμαρτία να γίνει λάβαρο ευνομίας και ηθικής αποκατάστασης.
Εξάλλου δεν νομίζω ότι οι συνάνθρωποι μας να είχαν τόσο μεγάλο θέμα παραγκωνισμού για να κατοχυρωθούν και νομικά.
Ενδεχομένως να ζούμε και στους εσχάτους χρόνους όπως προεφήτεψε ο Εθναπόστολος Πατροκοσμάς όπου άνδρες εκθηλύνονται και γυναίκες αρσενοποιούνται.
Ζει Κύριος ο Θεός όμως και τα πάντα εν ριπή οφθαλμού καινοποιούνται.
Εύχομαι και προσεύχομαι ο Τριαδικός Θεός να χαρίζει φωτισμόν τόσο στους υψηλά πολιτικά ιστάμενους όσο και στον Λαό. Κι ας μην τους διαφεύγει « Φωνή Λαού, Οργή Θεού ».
1. Αυδή – Ανθρώπινη φωνή
2. Ομφή – Θεϊκή φωνή
