Πίστη! Μία λέξη που απαντάται εκατοντάδες φορές στα χωρία της Καινής Διαθήκης, μία λέξη που έχει ειπωθεί δεκάδες φορές από τον Κύριο Ι.Χ. σε μαθητές και ανθρώπους που τον περιέβαλαν.
Το απόσταγμα της λατρείας μας ηχεί κι αντηχεί στις εξής λέξεις: “Πιστεύω εις έναν Θεό”. Η πεμπτουσία της ψυχής μας, η πίστη μας σ’ Εκείνον. Και τι σημαίνει πιστεύω στον Θεό, πιστεύω στην αγάπη;
Έχω πίστη σε κάποιον θα πει έχω εμπιστοσύνη στο πρόσωπό του, καθώς και η ίδια η λέξη (εμπιστοσύνη) ετυμολογείται ως: εν + πίστη. Η πίστη, δηλαδή, εντός του άλλου.
Εμπιστοσύνη είναι η υγιής προέκταση της πίστεως, η δοτικότητα του πιστεύοντος, η αφιερωτική διάθεση του πνεύματος. Είναι αυτό που με άλλα λόγια λέγεται “τυφλή εμπιστοσύνη”, ακριβώς γιατί αυτός που πιστεύει δεν έχει ανάγκη το δικό του βλέμμα, καθώς βλέπει μέσα από τα μάτια του άλλου.
Πίστη στον Τριαδικό Θεό είναι η εμπιστοσύνη μας σ’ Εκείνον, κι εμπιστοσύνη με απουσία ελπίδας δεν λογάται. Η απελπισία είναι αντώνυμο της πίστεως και καταργεί αυτομάτως κάθε διάθεση προσμονής.
Η πίστη όμως, μοναχή της, δεν αρκεί στο πρόσωπο το Θεού, καθώς υστερεί στην αφιερωτική της διάσταση. Πιστεύω κάποιον σημαίνει απλά αποδέχομαι τα της ύπαρξής του. Πίστη για τον Θεό έχουν και οι δαίμονες, διότι αναγνωρίζουν την παρουσία Του, μα το σημείο στο οποίο υστερούν από έναν πιστό ορθόδοξο χριστιανό είναι η Αγάπη.
Η αληθινή, λοιπόν, πιστή στον Θεό είναι εκείνη που συμπλέει με την αγάπη, στον ωκεανό της θυσιαστικής ψυχής.