«Οι αναπαραγωγικές τεχνολογίες συνδέονται και με τα «κρυοσυντηρημένα» έμβρυα. Κατά τη διαδικασία της εξωσωματικής γονιμοποίησης γονιμοποιούνται πολλά ωάρια…
Μερικά από τα έμβρυα αυτά μεταφέρονται στη μήτρα της γυναίκας, υπάρχει δε το ενδεχόμενο με τη δυνατότητα της «επιλεκτικής μείωσης των εμβρύων» να σκοτώνονται μερικά από αυτά μέσα στη μήτρα, τα δε άλλα γονιμοποιημένα ωάρια (έμβρυα), που δεν τοποθετούνται στη μήτρα, καταψύχονται και συντηρούνται σε βαθειά κατάψυξη.
Αυτά λέγονται «κρυοσυντηρημένα» έμβρυα… Τα «κρυοσυντηρημένα» έμβρυα παραμένουν συνήθως πέντε έως δέκα χρόνια στην κατάψυξη και ή χρησιμοποιούνται σε επόμενη φάση θεραπείας ή εμφυτεύονται σε άλλη γυναίκα, με τη συγκατάθεση και των δύο γονέων, ή χρησιμοποιούνται σε ερευνητικούς σκοπούς ή καταστρέφονται.
Στην Αγγλία το 1996 αποφασίσθηκε η καταστροφή των κρυοσυντηρημένων εμβρύων για τα οποία πέρασε ο χρόνος της πενταετίας, όπως προέβλεπε ο νόμος. «Το θέμα αυτό προκάλεσε μεγάλο ενδιαφέρον στην κοινή γνώμη και το κάλυψαν εκτενώς τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης.
Την 1η Αυγούστου 1996 περίπου 3.000 έμβρυα καταστράφηκαν από τις κλινικές»
(Μητροπολίτου Ναυπάκτου Ιεροθέου, Βιοηθική και Βιοθεολογία σελ.139-141)
