Λες και το ήξεραν στην δουλειά και μου έδωσαν ρεπό 25 Μαρτίου εδώ στην Μόσχα. Το θεώρησα σημάδι. Δεν μπορεί να είναι τυχαίο.
Σηκώθηκα νωρίς, αγόρασα μια ελληνική σημαία, μερικά λουλούδια και κατευθύνθηκα στην νεκρόπολη του Μοναστηρίου του Ντον σχεδoν στο κέντρο της Μόσχας. Μόνος μου.
Εκεί αναπαύονται οι μεγάλοι ευεργέτες της Ελλάδας αδελφοί Ζωσιμάδες εξ Ιωαννίνων.
Εξαιρετικά ικανοί έμποροι έδωσαν τεράστιο μέρος της περιουσίας τους σε φιλανθρωπίες στην τουρκοκρατούμενη Ελλάδα. Νοσοκομεία, εκκλησίες, γηροκομεία.
Από τα χρήματα τους πληρώνονται οι γιατροί στην Ελλάδα για να έχουν δωρεάν ιατρική περίθαλψη οι φτωχοί της περιοχής. Είναι χαρακτηριστικό πως την περίοδο της δραστηριότητας τους δεν υπήρχε ελληνικό βιβλίο σε όλη την Ευρώπη που να μην είχε εκδοθεί με δική τους χορήγηση.
Εκδόσεις του Αδαμάντιου Κοραή και Ρήγα Φεραίου έγιναν επίσης με δικές τους δαπάνες.
Σπουδαία πόσα διέθεσαν στους Σουλιώτες για τον αγώνα τους ενάντια στον Αλή Πασά.
Ολόκληρες καραβιές με όπλα και άλλα πολεμοφόδια έστειλαν στην νεοεπαναστατημένη Ελλάδα.
Επίσης με χιλιάδες ρούβλια εξαγόραζαν Χιώτες και Μεσολογγίτες από τα σκλαβοπάζαρα της Ανατολής. Το γένος μας τους οφείλει πολλά.
Στην ρωσική επιτάφια επιγραφή διακρίνω : «Εδώ αναπαύονται οι Έλληνες αδελφοί Ζωσιμάδες, σε όλους γνωστοί. Υπηρέτησαν με δόξα και έπαινο την πατρίδα τους Ήπειρο, πόλη των Ιωαννίνων και όλους τους Έλληνες.
Σε όλη τους την ζωή ήταν υποστηρικτές του καλού».
Ας τους αγκαλιάζει η ελληνική σημαία όπως αυτοί κάποτε αγκάλιασαν αυτήν.
Roman Smirnidis
