Η Κυρά Σαρακοστή λοιπόν ήταν μία κούκλα από ζυμάρι που συμβόλιζε την Μεγάλη Νηστεία. Φτιάχνονταν με πολύ αλάτι, για να μην χαλάει μέχρι να περάσουν οι σαράντα ημέρες της νηστείας, την οποία βέβαια δεν έτρωγαν.
Η συνταγή για να φτιάξουμε και εμείς την Κυρά – Σαρακοστή είναι η παρακάτω:
Υλικά:
Χρειαζόμαστε μισό κιλό αλεύρι, μισό φλιτζάνι χλιαρό νερό, μια καλογεμισμένη κουταλιά της σούπας αλάτι, ένα πλάστη, ένα μεγάλο μακρόστενο ταψί και λίγο λάδι για να αλείψουμε το ταψί.
Εκτέλεση:
Παίρνουμε ένα βαθύ μπολ και βάζουμε μέσα το αλεύρι.
Κάνομε με το χέρι μας μια λακκουβίτσα και μέσα σε αυτή, ρίχνουμε το αλάτι και λίγο – λίγο το νερό, μέχρι η ζύμη να γίνει μαλακή και να μπορούμε να την πλάσουμε.
Βγάζουμε τη ζύμη από το μπολ και την τοποθετούμε πάνω στο τραπέζι και με τη βοήθεια του πλάστη, σχηματίζουμε την Κυρά – Σαρακοστή.
Με ένα μαχαίρι σχηματίζουμε τα μάτια και τη μύτη και κόβουμε επτά ποδαράκια, τα οποία πρέπει να είναι λίγο λεπτά.
Δεν τις φτιάχνουμε στόμα, γιατί δεν τρώει, ούτε μιλάει παρά μόνο προσεύχεται.
Με μια οδοντογλυφίδα κάνουμε μια τρύπα στο κεφάλι για να την κρεμάσουμε. μετά παίρνουμε το ταψί, το αλείφουμε με το λάδι και τοποθετούμε μέσα προσεκτικά την Σαρακοστή.
Ζεσταίνουμε το φούρνο στους 200 βαθμούς και ψήνουμε την Κυρά – Σαρακοστή μας για σαράντα λεπτά μέχρι να ξεροψηθεί και να σκληρύνει.
Όταν κρυώσει, τη βγάζουμε προσεκτικά και την κρεμούμε με μια κόκκινη κλωστή στην κουζίνα ή σε όποιο δωμάτιο θέλουμε.
Τα επτά πόδια της Κυρά – Σαρακοστής της Αλμυρής συμβόλιζαν τις επτά εβδομάδες της νηστείας.
Κάθε Σάββατο έκοβαν ένα πόδι και έτσι ήξεραν πόσες εβδομάδες απέμειναν μέχρι το Πάσχα.
Μία άλλη παραλλαγή της Κυρά – Σαρακοστής είναι η κατασκευή μιας χάρτινης ζωγραφιάς που κρεμούσαν στον τοίχο.
Απεικόνιζε μαι ψηλή γυναίκα με σταυρωμένα τα χέρια, λόγω προσευχής, χωρίς στόμα, λόγω της νηστείας και με επτά πόδια που αναπαριστούσαν, τις επτά εβδομάδες της νηστείας.
Κάθε Σάββατο έκοβαν ένα πόδι και έτσι ήξεραν πόσες εβδομάδες νηστείας απέμεναν μέχρι το Πάσχα.
Το Μεγάλο Σάββατο έκοβαν και το τελευταίο πόδι.
Αυτό το κομμάτι χαρτί το δίπλωναν και το έβαζαν μέσα σ ένα ξερό σύκο.
Το σύκο αυτό το τοποθετούσαν μαζί με άλλα και όποιος το έβρισκε θεωρούνταν ότι του έφερνε γούρι.
Στον Πόντο έφτιαχναν ένα άλλου τύπου αυτοσχέδιο ημερολόγιο της Κυρά – Σαρακοστής που το ονόμαζαν “Κουκουρά”.
Αυτό ήταν μια πατάτα που την κρεμούσαν από το ταβάνι και πάνω της κάρφωναν φτερά κότας.
Κάθε Σάββατο αφαιρούσαν ένα φτερό και έτσι μετρούσαν το χρόνο μέχρι την Ανάσταση.
